زمان تقریبی مطالعه: 2 دقیقه
 

نهی از ذات عبادت





نهی از ذات عبادت، تعلق نهی به اصل عبادت ، نه جزء یا شرط آن می‌باشد.


۱ - تعریف



نهی از ذات عبادت، به این معنا است که نهی به اصل عبادت و مجموع آن (نه فقط به جزء یا شرط آن) تعلق گرفته است، مانند:نهی از نماز خواندن در حال حیض و نفاس ، یا نهی از نماز خواندن با علم به نجاست مسجد ، یا نهی از گرفتن روزه در عید فطر و قربان . اصولی ها اتفاق دارند که این قسم از نهی، داخل در بحث « دلالت نهی بر فساد عبادت » است.

۲ - نزد اصولیون



بسیاری از محققان اصولی معتقدند اگر نهی تحریمی نفسی به ذات عبادت تعلق گیرد، موجب فساد آن می‌گردد، زیرا صحت عبادت یا به دلیل تعلق امر به آن است و یا به جهت وجود ملاک (محبوبیت آن در نزد شارع )، که با تعلق نهی، هر دو منتفی می‌شود، چون لازمه آن، در فرض اول، اجتماع امر و نهی ، و در فرض دوم، کشف از مبغوضیت آن نزد شارع می‌باشد.
[۲] سبزواری، عبدالاعلی، تهذیب الاصول، ج۱، ص۲۹۹.
[۷] فاضل لنکرانی، محمد، کفایة الاصول، ج۳، ص۲۱۴.


۳ - پانویس


 
۱. مکارم شیرازی، ناصر، انوار الاصول، ج۱، ص۶۱۳.    
۲. سبزواری، عبدالاعلی، تهذیب الاصول، ج۱، ص۲۹۹.
۳. خویی، ابوالقاسم، محاضرات فی اصول الفقه، ج۵، ص۱۳.    
۴. آخوند خراسانی، محمد کاظم بن حسین، کفایة الاصول، ص۱۸۹.    
۵. سبحانی تبریزی، جعفر، الموجز فی اصول الفقه، ج۱، ۲، ص۱۳۱.    
۶. میرزای قمی، ابوالقاسم بن محمد حسن، قوانین الاصول، ج۱، ص۱۵۶.    
۷. فاضل لنکرانی، محمد، کفایة الاصول، ج۳، ص۲۱۴.
۸. عراقی، ضیاء الدین، نهایة الافکار، ج۱، ۲، ص۴۵۶.    
۹. عراقی، ضیاء الدین، مقالات الاصول، ص۳۸۶.    
۱۰. نائینی، محمد حسین، فوائد الاصول، ج۲، ص۴۶۳.    
۱۱. مظفر، محمد رضا، اصول الفقه، ج۱، ص۳۲۲.    
۱۲. ایروانی، باقر، الحلقة الثالثة فی اسلوبها الثانی، ج۲، ص۴۸۵.    


۴ - منبع



فرهنگ‌نامه اصول فقه، تدوین توسط مرکز اطلاعات و مدارک اسلامی، ص۸۵۸، برگرفته از مقاله «نهی از ذات عبادت».    

رده‌های این صفحه : نهی از عبادات‌




آخرین نظرات
کلیه حقوق این تارنما متعلق به فرا دانشنامه ویکی بین است.